Borek Początkowo była to osada folwarczna związana z dobrami szlacheckimi Sarnów. Nazwa ma leśny źródłosłów pochodzi od słowa "bór", słowo "borek" oznaczało mały "bór". W 1707 roku wymienia się tę osadę wśród majętności dworskich Sarnowa. W tym czasie była to osada leśna służąca za składowisko drzewa. Według inwentarza dóbr sarnowskich z tego okresu znajdowały się tam składy drzewa różnego rodzaju: sosna, olszyna, graby. Mieszkańcem osady był Walek Szewczyk. Samodzielna wieś Borek po raz pierwszy występuje w 1787 roku w spisach parafialnych z tego okresu. Wieś związana była z dobrami sarnowskimi i tak samo jak Sarnów w 1788 roku należała do rodziny Działyńskich. W końcu XIX wieku wieś leżała w gminie Sarnów i parafii Oleksów. We wsi był folwark szlachecki obejmujący 431 mórg ziemi. Ziemi chłopskiej było 739 mórg. W Borku stało wtedy 60 domów a mieszkało w nim 430 mieszkańców. Borek z osady folwarcznej rozwinął się w dużą wieś. Według danych na rok 1930 mieszkało w nim 799 mieszkańców. Były tu trzy sklepy których właścicielami byli panowie: Banoś, Kamionka i Smolarczyk. W Borku stały dwa wiatraki: Pałki i Rutkowskiego. Cieślą we wsi był pan Styka a kowalem Cieślak. W 1938 roku we wsi stało 140 domów.

Borek - Twierdza Dęblin

W północnej części miejscowości Borek znajduje się, wybudowany pod koniec XIX wieku Fort nr V będący elementem umocnień twierdzy Dęblin

Twierdzę Dęblin wzniesiono w wyniku realizacji założeń obronnych opracowanych w Rosji na początku lat trzydziestych XIX wieku. Dokonano tego za panowania cara Mikołaja I Romanowa po stłumieniu powstania listopadowego i włączeniu ziem Królestwa Polskiego do imperium rosyjskiego. Budowę twierdzy w Dęblinie rozpoczęto w 1838 roku na podstawie dokumentacji przygotowanej przez wybitnego fortyfikatora generała inżyniera Iwana Dehna.

W oparciu o plany generała inżyniera Edwarda Totlebena w 1879 roku przystąpiono do dalszej rozbudowy twierdzy. W pierwszym etapie wzniesiono na jej obwodzie do 1882 roku sześć fortów artyleryjskich. Rozmieszczono je na obydwóch brzegach Wisły i na lewym brzegu Wieprza: Fort I "Młynkowski" (obecnie "Nadwiślanka"), Fort II "Mierzwiączka", Fort III"Dęblin", Fort IV"Borowa", Fort V "Borek", Fort VI"Głusiec".

W latach 1895-1908 przeprowadzono kolejną przebudowę twierdzy. Objęła ona wyłącznie część lewobrzeżną Wisły to jest Fort V Borek, Fort Wannowski oraz Fort VI Głusiec. W wyniku przeprowadzonej rozbudowy powstała twierdza pierścieniowa. Pierścień wzajemnie wspierających się fortów tworzył główną linię obronną fortecy z cytadelą stanowiącą jej rdzeń.